Tekrar odasına çekilmiş, Yatağına girmişti! Bir süre istirahat etmişti. Doğuştan sürmeli güzel gözlerini açtığında, Karşısında Cebrail’i görmüştü! Onun da Arkasında Azrail vardı! Cebrail bazen güller gibi al al! Bazen de sararıp solan, Mübarek yüzüne bakmıştı! Sonsuz edep ve saygı ile, Yanına yaklaşmış: “Mele-i Âla seni hasretle bekliyor, Yüce dosta kavuşmak diliyorsan, Kardeşim Azrail görevini yapsın” demişti!

Allah’ın Sevgilisi de: “FîrRefiki’l A’ğlâ, Yüce Dost’a! Yüce Dost’a! Yüce Dost’a!” buyurmuştu.

Dünya gelmiş ve gelecek en değerli misaf-irini uğurlamıştı! Ahiret ise ona kavuşmanın özlemi ve sabırsızlığı içindeydi Aişe annemizin hücre-i saadeti, Ruhunun ufkuna yürüdüğü, Son günleri olmuştu!

(Tanıtım Bülteninden)